De verschrikkelijke verhalen van Oom M

Hou jij van griezelverhalen? Spannende spookverhalen waarvan de haartjes op je armen tijdens het lezen langzaam overeind gaan staan? Edgar, de hoofdpersoon uit het boek ‘De verschrikkelijke verhalen van oom M.’ van schrijver Chris Priestley, is dol op dit soort verhalen. En hij heeft geluk: hij heeft een oom die er geen genoeg van krijgt ze te vertellen.

'Hij tikte met zijn vingers tegen elkaar en ik zag zijn wolfachtige glimlach in de schaduw. ‘Ik ken een verhaal over zo’n boom,’ zei mijn oom. Wil je het horen, Edgar?’ ‘Ja, heel graag.’ Uiteindelijk was dat de reden dat ik daar was. ‘Misschien is het wel een beetje te eng voor jou.’ ‘Dat geeft niet, oom,’ zei ik met meer moed dan ik eigenlijk voelde, want ik was net als iemand die nadat hij naar het hoogste punt van een achtbaan is gegaan, enige twijfel begint te voelen. ‘Goed dan,’ zei oom Montague, terwijl hij naar het vuur keek. ‘Dan zal ik maar beginnen…’

Edgars oom woont in een groot oud huis midden in het bos. De weg ernaartoe is lang, met treurige kale bomen langs het pad en een klemmend tuinhek op het eind. Soms staan de kinderen uit het dorp zwijgend tussen de bomen. Edgar is elke keer blij als hij weer veilig binnen is, in de studeerkamer van oom Montague. Daar, bij het brandende haardvuur en met een kop warme thee binnen handbereik, luistert Edgar ademloos naar de verhalen van zijn oom. Onheilspellende verhalen met namen als ‘De on-deur’, ‘Het duivelse uiteinde van de bank’ en ‘Offerandes’. In elk verhaal speelt een vreemd voorwerp een belangrijke rol, en op een gegeven moment begint Edgar zich af te vragen hoe het kan dat oom M. al die voorwerpen in zijn huis heeft staan. De verhalen waren allemaal toch maar verzonnen? Of niet?